مرضیه حدیدچی، معروف به خواهر دباغ، یکی از چهره‌های برجسته انقلاب اسلامی ایران، هشت فرزند داشت که شامل هفت دختر و یک پسر می‌شدند. این خانواده در سال‌های مبارزاتی مادر خود، تجربه‌های تلخی از فشارها و سختی‌های دوران داشتند.
فرزندان
نام‌های فرزندان او به ترتیب راضیه، رضوانه، زهرا، حکیمه، فاطمه، مریم، معصومه و محمد بودند. فرزندان او به شدت تحت تأثیر فعالیت‌های سیاسی و انقلابی مادرشان قرار داشتند و برخی از آنها در مسیر مبارزات انقلابی همراه با او بودند.
دختر بزرگ او راضیه و دومین فرزندش رضوانه بودند. رضوانه در کنار مادرش در جریان مبارزات انقلابی به فعالیت پرداخت و به همراه مادرش در سال ۱۳۵۲ توسط ساواک دستگیر شد. هر دو تحت شدیدترین شکنجه‌ها قرار گرفتند و این تجربه به‌خصوص برای رضوانه که در سنین جوانی بود، بسیار سنگین بود. با این حال، رضوانه پس از آزادی مادرش، همچنان در زندان ماند، تا زمانی که او نیز آزاد شد.
یکی دیگر از دختران خواهر دباغ که در سن ۱۷ سالگی بود، به دلیل بیماری از دنیا رفت. این اتفاق ضربه‌ای سنگین به خانواده وارد کرد، اما با همبستگی و حمایت از یکدیگر توانستند این دوران سخت را پشت سر بگذارند.
فرزندان خواهر دباغ، همانند مادرشان، در مسیر دفاع از آرمان‌های انقلاب اسلامی فعالیت کردند و از ارزش‌هایی که مادرشان برای آنها مبارزه کرده بود، دفاع کردند. آنها همواره حامی و پشتیبان مادر خود بودند و در پیروی از راه او، به فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی ادامه دادند.
این خانواده که تحت تأثیر عمیق آموزه‌های مادرشان قرار داشتند، نمونه‌ای از یک خانواده انقلابی و مقاوم در برابر سختی‌ها بودند که توانستند نقش مهمی در تاریخ معاصر ایران ایفا کنند. خواهر دباغ همچنین بر تربیت دینی و اخلاقی فرزندان خود تأکید ویژه‌ای داشت، و این مسئله در شخصیت و رفتار فرزندانش به وضوح دیده می‌شد.
همسر
همسر مرضیه حدیدچی، معروف به خواهر دباغ، محمدحسن دباغ بود. او یک تاجر و فعال مذهبی و سیاسی بود که نقش مهمی در تربیت و حمایت از فعالیت‌های انقلابی همسرش ایفا کرد. محمدحسن دباغ با وجود اختلاف سنی ۱۵ ساله با مرضیه، همواره حامی و همراه او در مسیر مبارزات سیاسی بود.
محمدحسن دباغ به دلیل فعالیت‌های خود در بازار تهران و ارتباط با افراد مذهبی و سیاسی مانند آیت‌الله کاشانی، به‌ویژه در جریان وقایع ۱۵ خرداد، وارد عرصه مبارزات سیاسی شد. او در این زمان به عنوان یک تاجر مورد احترام در بازار تهران فعالیت می‌کرد و در کنار دیگر بازاریان، به حمایت از نهضت اسلامی امام خمینی پرداخت.
پس از ازدواج، مرضیه حدیدچی به نام فامیلی شوهرش تغییر نام داد و از آن پس به عنوان مرضیه دباغ شناخته شد. محمدحسن دباغ با فراهم کردن محیطی مذهبی و سیاسی برای خانواده‌اش، زمینه‌ساز رشد و فعالیت‌های سیاسی و انقلابی همسرش شد. این حمایت‌ها نقش مهمی در تبدیل شدن خواهر دباغ به یکی از چهره‌های برجسته انقلاب اسلامی داشت.
او همچنین به همسرش اجازه داد تا در دوره‌های آموزشی مذهبی شرکت کند و در این راه، حتی با وجود خطرات ناشی از فعالیت‌های سیاسی، او را همراهی و حمایت کرد.
محمدحسن دباغ در کنار همسرش تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آن نقش مهمی در حفظ و تقویت ارزش‌های اسلامی و انقلابی در خانواده خود ایفا کرد. او به عنوان یک الگوی مذهبی و اخلاقی در خانواده دباغ مورد احترام بود و نقش پدرانه و حامیانه خود را با جدیت ایفا کرد.